หัวใจของการอดอาหาร
มีคนบอกให้ผมอดอาหารเพื่อจดจ่อกับพระเจ้า แต่ยังไม่ทันไร ความหิวก็รบกวน ผมสงสัยว่า พระเยซูทรงอดอาหาร 40 วันได้อย่างไร ผมพยายามอย่างยิ่งที่จะพึ่งพาพระวิญญาณบริสุทธิ์ให้มีสันติสุข กำลัง ความอดทน โดยเฉพาะอย่างยิ่งความอดทน
เอกลักษณ์แสนพิเศษ
มนุษย์ไม่ได้พิเศษ สวนสัตว์ลอนดอนนำเสนอเช่นนั้น ในปี 2005 สวนสัตว์จัดงานที่ชื่อว่า “มนุษย์ในสิ่งแวดล้อมธรรมชาติ” มีการคัดเลือกมนุษย์ “ที่ถูกขังกรง” จากผู้สมัครออนไลน์ เจ้าหน้าที่ได้ทำป้ายบอกรายละเอียดของอาหาร ถิ่นที่อยู่ และภัยคุกคามของมนุษย์เพื่อให้ผู้เยี่ยมชมเข้าใจมนุษย์ ทางสวนสัตว์ได้กล่าวถึงเป้าหมายของงานนี้ว่า เป็นการลดความมีลักษณะพิเศษของมนุษยชาติลง ผู้เข้าชมคนหนึ่งเห็นด้วย เขากล่าวว่า “การได้ดูมนุษย์เหมือนดูสัตว์ เป็นการย้ำเตือนว่าเราไม่ได้พิเศษอะไร”
ทางหนีที่มาจากสวรรค์
ในหนังสือชุด เฮอร์คูล ปัวโรต์ ของอกาธาคริสตี้เล่มที่ชื่อว่า เดอะคล็อกส์ กล่าวถึงบรรดาผู้ร้าย เมื่อเริ่มวางแผน คนเหล่านี้จะมุ่งที่เหยื่อเพียงคนเดียว แต่พวกเขากลับทำลายชีวิตคนต่อๆ มาเพื่อปิดบังฆาตกรรมครั้งแรก ฆาตกรคนหนึ่งสารภาพกับปัวโรต์ว่า “น่าจะแค่รายเดียว”
ยอดโบสถ์คดโค้ง
ยอดโบสถ์ที่คดโค้งทำให้ผู้คนเป็นกังวล เพื่อนของเราเล่าว่า หลังพายุแรง ยอดโบสถ์แหลมที่น่าภาคภูมิใจโค้งงอลงมาจนน่าตกใจ
เราต้องการกันและกัน
ตอนที่ไปปีนเขากับลูกๆ เราค้นพบพืชสีเขียวต้นเล็กๆ ที่ขดเป็นเกลียวขึ้นอยู่กับก้อนดินที่ทางเดิน ป้ายบอกว่าเป็นต้นมอสกวาง แต่ความจริงเป็นไลเคน ไลเคนเป็นราและตะไคร่ที่เกิดขึ้นในที่เดียวกันพึ่งพากัน ได้รับประโยชน์จากกันและกัน ถ้าราหรือตะไคร่แยกกันอยู่ ก็จะไม่สามารถอยู่รอดได้ แต่เมื่ออยู่ด้วยกันเกาะกันเป็นพืชที่ทนทาน อยู่รอดในเขตเทือกเขาแอลป์นานถึง 4,500 ปี เนื่องจากพืชชนิดนี้ทนความแห้งแล้งและอุณหภูมิต่ำได้ จึงเป็นแหล่งอาหารแหล่งหนึ่งที่จำกัดของกวางคาริบู (เรนเดียร์) ในช่วงหนาวจัด
พระหัตถ์อัศจรรย์ของพระเจ้า
หลังเที่ยวบินจากนิวยอร์กไปซานแอนโทนิโอ ออกเดินทางได้ยี่สิบนาทีเครื่องยนต์เครื่องหนึ่งไม่ทำงาน เศษของเครื่องยนต์ปลิวทะลุกระจกหน้าต่าง ทำให้ความดันในห้องโดยสารลดลง น่าเศร้าที่มีผู้โดยสารหลายคนบาดเจ็บ และมีคนหนึ่งเสียชีวิต ถ้าในห้องนักบินไม่มีนักบินที่สุขุม มีความสามารถและได้รับการฝึกเป็นนักบินต่อสู้ของกองทัพเรือ สถานการณ์คงเลวร้ายกว่านี้ หนังสือพิมพ์ท้องถิ่นของเราพาดหัวข่าวว่า “ในมือที่อัศจรรย์”
กอดแน่นๆ
"หมี” เป็นของขวัญที่ฉันมอบให้หลาน มีความรักอัดแน่นอยู่ในตุ๊กตาตัวยักษ์ หนูน้อยดีตอบสนองอย่างไรน่ะหรือ ตอนแรกสงสัย ต่อมาประหลาดใจแล้วก็เริ่มสำรวจด้วยความอยากรู้อยากเห็น เขาใช้นิ้วกลมๆ จิ้มไปตรงจมูกของเจ้าหมี และเมื่อหมีล้มลงมาในอ้อมกอดของเขา เขาก็แสนชื่นบาน หนูน้อยดีแนบศีรษะกับอกอันปุกปุยและกอดตุ๊กตาแน่น ลักยิ้มปรากฏบนแก้มทั้งสองเมื่อเขาซุกหน้ากับความอ่อนนุ่มของเจ้าหมี เด็กน้อยไม่รู้ว่าตุ๊กตาไม่สามารถรักเขาได้จริง เขาสัมผัสความรักของเจ้าหมี และตอบสนองอย่างหมดใจอย่างไร้เดียงสาและเป็นธรรมชาติ
เมื่อทุกสิ่งดูเหมือนสูญเสีย
เพียง 6 เดือนชีวิตของเจอรัลด์พังทลาย วิกฤติเศรษฐกิจทำลายธุรกิจและทรัพย์สิน ลูกประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต แม่ของเขาสะเทือนใจมากจนหัวใจล้มเหลวเสียชีวิต ภรรยาซึมเศร้า ลูกสาวสองคนเก็บตัว เขาได้แต่พูดอย่างผู้เขียนสดุดีว่า “พระเจ้าข้า พระเจ้าข้าไฉนทรงทอดทิ้งข้าพระองค์เสีย” (สดด.22:1)
คำวิจารณ์ที่เมตตา
ในชั้นเรียนวาดภาพทิวทัศน์ อาจารย์ซึ่งเป็นศิลปินมืออาชีพมากประสบการณ์ประเมินงานชิ้นแรกของผม ท่านยืนเงียบๆ อยู่ตรงหน้าภาพวาดของผม มือข้างหนึ่งจับคาง ผมคิดในใจว่า เอาแล้ว ท่านกำลังจะพูดว่ามันแย่มาก แต่อาจารย์ไม่ได้พูดเช่นนั้น
